Wandel je deze zomer door het Nationaal Park, dan heb je kans om de duinparelmoervlinder tegen te komen. Het is een zeldzame vlinder met fel oranje vleugels die vooral vertoeft in het open duin van het Nationaal Park. Om de vlinder te spotten moet je goed kijken, want de duinparelmoervlinder is een actieve vlinder die zelden stilzit. Rondom de wilde liguster maak je de meeste kans om de vlinder te bekijken.

De wilde liguster is een warrig groeiende struik die wel tot 5 meter hoog kan worden en op dit moment volop in bloei staat. De witte sterk ruikende bloemen van de liguster produceren nectar waar de vlinders dol op zijn. Verder drinken de vlinders ook graag de nectar van bijvoorbeeld distels en slangenkruid.

De duinparelmoervlinder is een zeldzame vlinder die in zijn tijd als rups afhankelijk is van het eten van duinviooltjes en hondsviooltjes. Vanwege het dichtgroeien van het duingebied en de terugloop van de konijnenstand kregen de viooltjes een aantal jaren minder kans om te groeien met als gevolg dat er minder duinparelmoervlinders waren. De begrazing van het duingebied door onder andere Schotse hooglanders en het creëren van meer kleine zandverstuivingen zorgt ervoor dat de viooltjes terugkomen en dat er in de afgelopen jaren weer meer vlinders in het gebied zijn.

Naast de duinparelmoervlinder leven er nog veel meer vlinders en insecten in het Nationaal Park. En groeien er tal van wilde bloemen zoals, kattenstaarten, parnassia, teunisbloem, watermunt, Jacobskruiskruid, echt duizendguldenkruid en nog veel meer. Las daarom tijdens je wandeling een stop moment in. Hurk door je knieën, kijk naar wat er langs het pad groeit en bloeit en laat je verwonderen door wat je ziet.

Tips

• Wil je zelf ook meer vlinders in jouw tuin? Kijk voor tips & tricks op www.jouwduintuin.nl
• Wil je zelf de parelmoervlinder spotten? Wandel bijvoorbeeld de route van 14km vanaf een prachtig landgoed door de duinen naar de zee of wandel de zwarte route langs bloemrijke duinweides, open duin en parkbos. Bekijk hier alle wandelingen.

Tekst: Joost Veer, vrijwilliger Natuurmonumenten
Beeld: Jowien van der Vegte, boswachter Natuurmonumenten