Al decennia lang zijn de tankgrachten in de Midden-Herenduin een rustplaats voor overwinterende grote zaagbekken. De grote zaagbek is - in tegenstelling tot zijn soortgenoot de middelste zaagbek - sterk gebonden aan zoet water.

De naam zaagbek duidt op de gezaagde randen van zijn bek. Hiermee kan hij zijn prooi goed vasthouden. In de tankgrachten (een militair bouwwerk uit de Tweede Wereldoorlog) doen de zaagbekken zich tegoed aan amfibieën en kleine vissen. De vogels broeden ver weg in oost Europa, waar ze begin maart heen trekken. Het mannetje en vrouwtje verschillen van uiterlijk. Vrouwtjes zijn grijs met bruin, met een roodbruine kop, mannetjes bleekroze met een zwarte rug en een krachtige groene kop. Grote zaagbekken zijn mooie statige vogels; altijd een reden om even van je fiets af te stappen en te genieten!

In het verleden waren de aantallen overwinterende grote zaagbekken groter. Veranderingen in het klimaat zorgen voor mildere winters in het Oostzeegebied, waardoor vogels daar overwinteren. Paarvorming en balts vindt vaak al hier plaats, wat mooie beelden oplevert.

Tekst en beeld: Eveline blok, boswachter Natuurmonumenten