Behoefte aan een ezelsbruggetje om deze Sint-Jansvlinder niet langer met de Sint-Jacobsvlinder te verwisselen? Dat wordt moeilijk, want ze hebben heel veel gemeen.

Ze zijn allebei afschrikwekkend zwart en rood, ze houden allebei van bloemrijk duingrasland, het zijn allebei dag-actieve nachtvlinders. Bovendien zijn zowel de Sint Jans- als de Sint-Jacobsvlinder oneetbaar, omdat hun rupsen zich met giftige planten hebben gevoed.

Gelukkig er zijn ook een paar verschillen.

Terwijl de St-Jacobsvlinder St-Jacobskruiskruid eet, voedt de rups van de St-Jansvlinder zich met rolklaver.

De St-Jacobsvlinder vliegt al een paar maanden rond als de St-Jansvlinders zo rond midzomernacht uit zijn pop kruipt.

De Sint-Jacobsvlinder is vernoemd naar zijn waardplant, maar de St-Jansvlinder dankt zijn naam aan de heilige Sint-Jan die op midzomernacht gevierd wordt.

De Sint-Jacobsvlinder heeft rode strepen op zijn voorste vleugels en de Sint-Jansvlinder vlekjes.
De laatste wordt daarom in de volksmond ook wel Bloeddropje genoemd. Heel soms heb je het geluk ook zijn achterste vleugels van het Bloeddrupje opengevouwen te zien. Die zijn zo vlammend bloedrood dat je er zelfs als mens een beetje van kan schrikken.

Tekst: Ina Roels Beeld: Ruud Maaskant