Het duinroosje is een typische plant van oude droge graslanden in kalkrijke duinen. Duinroosjes bloeien de hele zomer. Met hun geurende roze-witte bloemetjes en hun grote bos gele meeldraden, zijn ze makkelijk herkenbaar. De stengels zijn dicht bezet met hele kleine doorntjes. De rozenbottels van de duinroos zijn zwart, rond en hard.

Op de zandgronden elders in Nederland kan het duinroosje tot een meter hoog worden. In het duin, waar het droog en schraal is, blijft het ogenschijnlijk een klein en compact struikje. Ogenschijnlijk, want het grootste deel van de plant zit ondergronds in de vorm van uitlopers en wortelstokken die diep het zand in gaan. Zo kan het duinroosje op de droogste hellingen overleven en zich heel snel uitbreiden. Duinkonijnen eten graag duinroos, grote grazers vinden het maar niks. In duingebieden met weinig konijnen wordt daarom soms besloten te gaan maaien om de duinroosjes een beetje in te tomen.

Tekst: Ina Roels Beeld: Ruud Maaskant