In het oog, in het hart: dorre meidoorns
Tijdens uitzonderlijk droge zomers, zoals in 2018, staan de meidoorns als bruine proppen in het landschap. Ze zijn in ‘zomerslaap’. Doordat hun bladeren verdord zijn, verdampen ze minder. Dat beschermt hen tegen uitdroging.
Als het later in de zomer stevig regent, worden ze weer groen. Meidoorns zijn zo sterk dat ze dit meerdere zomers na elkaar kunnen volhouden. Ze zullen alleen iets langzamer groeien.
De wisenten grazen graag in halfopen landschap zoals op de foto, maar dorre meidoornbladeren vinden ze niet lekker. Als het gras en de kruiden op zijn, gaan ze in de schaduw van het bos op zoek naar iets groens. Is ook dat niet meer te vinden, dan schakelen ze over op alternatieve voedselbronnen als bast, schors, takken en twijgen.
Door hun afwisselende voedingspatroon hebben wisenten een grote invloed op het landschap: graslanden verruigen niet, bossen krijgen een gevarieerde ondergroei en het aantal jonge struiken en bomen in het open duingrasland blijft beperkt. Dat is precies wat nodig is om de typische soorten van de duinen te behouden.
Meer te weten komen over wat er leeft in de duinen van het Nationaal Park Zuid-Kennemerland? Tot en met 19 april toont Ruud Maaskant in het Bezoekerscentrum De Kennemerduinen zijn mooiste duinfoto’s.
Tekst: Ina Roels Beeld: Ruud Maaskant