Grijze winterdagen kunnen eindeloos lang duren.
Wie daar niet tegen kan vliegt weg en komt pas in de lente terug.
Wie wel in Nederland blijft heeft zo zijn eigen tactieken om de Nederlandse winters te overleven. Winterslaap, winterrust of gewoon buiten, met wintervacht, wachten op warmere tijden.

De winter heeft echter ook zijn charme.
Duineiken laten nu eindelijk hun prachtige takken zien. Grote zaagbekken en brilduikers zijn wintergasten op het Vogelmeer. Sporen in de sneeuw vertellen van muizen, vossen, reeën en herten: verhalen over eten zoeken, eten en gegeten worden en naderhand weer schuilen voor de kou. En als het heel koud is, we een dikke trui aantrekken en onze adem in wolkjes komt, voelen we misschien wel een aparte verbondenheid met de grote grazers die we in de duinen tegenkomen.

Na de zoveelste grijze dag lijkt het of donker, nattigheid en kou zich voor altijd gevestigd hebben.
Dan gaan we intens verlangen naar de lente.

In het bezoekerscentrum van Nationaal Park Zuid-Kennemerland is het vanaf 14 februari al lente. Boswachter Ruud Maaskant toont er in het tweede luik van de tentoonstelling ‘In het oog, in het hart’ een nieuwe selectie van zijn mooiste duinfoto’s. Zonlicht, bloemen en veel groen. Amfibieën worden wakker uit hun winterslaap, hazelwormen liggen te genieten in de zon, de grote grazers hebben kalfjes en het zand oogt warm.

Tot 11 februari toont het bezoekerscentrum nog Ruuds herfst- en winterfoto’s.

Ruud ziet in elk seizoen schoonheid: ‘Het moment pakken, daar gaat het om.’
De tentoonstelling 'In het oog, in het hart' is tot 19 april te zien in Bezoekerscentrum De Kennemerduinen.

Tekst: Ina Roels. Beeld: Ruud Maaskant