Een parel van een icoon Klein Olmen

Bert Hartoch is een geboren natuurliefhebber die al jong geïnteresseerd was in de flora en fauna van het duingebied. Zijn onafscheidelijke verbondenheid met de natuur en het park voel je aan alles. Vroeger bij zijn vader achterop de fiets genoot hij van de zilte lucht die hen tegemoet kwam op de Zeeweg. De geuren, kleuren en de wind die door zijn haren waaiden gaven hem een oer-Hollands gevoel van vrijheid. Tot op de dag van vandaag heeft hij dit gevoel nog steeds, vertelt hij trots.

Bert: “De duinen waren vroeger veel opener”

"In de afgelopen tachtig jaar is het park sterk veranderd. Delen van het park waren begin twintigste eeuw eigendom van grootgrondbezitters. Het park was hierdoor niet toegankelijk voor het publiek. Er waren nauwelijks paden, waardoor ik nieuwe wonderschone plekken per toeval ontdekte. Er leefden indertijd heel veel konijnen, waardoor de duinen relatief open en onbegroeid waren. Ook waren toen het Wed, Vogelmeer en de Oosterplas nog niet gegraven".

Het fietspad is goed begaanbaar, helemaal met een elektrische fiets! Het pad kronkelt zich door de duinen. Soms is het steil en dan weer vlak, maar achter elke bocht wordt je getrakteerd op een nieuw gezicht. Voordat we aankomen bij Klein Olmen, rijden we op de waterleidingweg. Aan weerszijden van de weg bevinden zich waterbronnen van wel veertig meter diep. We parkeren onze fietsen vlak voor De Doorbraak bij de Noorderweg West en lopen over het schelpenpad naar het uitzichtpunt van het Icoon Klein Olmen.

Geëmotioneerd vraagt Bert: “Ken je het liedje. Waar de blanke top der duinen schittert in de zonnegloed?”

Een oneindig uitzicht ontvouwt zich. In de verte richting het westen doen de witgekleurde toppen van de duinen denken aan een kraterrand van een vulkaan. In het Oosten zie ik het hoogste duin de “Brederodeberg (+45m boven NAP)”. Hiertussen bevindt zich het duingebied Klein Olmen. Minimaal één keer per week bezoekt Bert dit topje om hier van de stilte en het uitzicht te genieten. Het ruige, stoere maar ook het liefelijke van de Nederlands kust is hier zo goed zichtbaar. Het plaatje klopt met alles wat ik deze ochtend van Bert heb gehoord. Het jonge duin met haar blijvende schoonheid is gelukkig nog steeds in beweging.

Bert Hartoch in het kort:

Bert is geboren in Santpoort - 1934.
Hij heeft 3 kinderen, 7 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen.
Hij werkte als gebiedsopzichter bij PWN en is ruim 20 jaar gepensioneerd.
Tegenwoordig is Bert vrijwilliger bij een bejaardenhuis.

Tekst en beeld: Esther Boelen